KPK Toronto

24 grudnia, w najpiękniejszy dzień roku, o zmroku, odświętnie przystrojony dom polskich kombatantów napełnił się najmilej widzianymi gośćmi. Przybyli, by powitać Boże Narodzenie.

Wigilia dla samotnych organizowana przez Kongres Polonii Kanadyjskiej Okręg Toronto, w prestiżowym domu SPK Koło 20, ma już kilkudziesięcioletnią tradycję, a od trzech lat dołączyło Koło Pań “Nadzieja”, działające przy SPK Koło 20. Od kilku lat wigilijną modlitwę odmawia i opłatki błogosławi Ojciec Jan Wądołowski OMI, proboszcz parafii Św. Stanisława Kostki. Ta najstarsza parafia w Toronto i okolicach, bastion polskości i patriotyzmu, już wkrótce, w 2011 roku, obchodzić będzie stulecie swojego istnienia. Ojciec Jan wnosi dużo ciepła, uśmiechu i pokoju na wigilii.

Jak co roku zawitali goście, którzy juz nieraz zaszczycili nas swoją obecnością, a także ci, którzy jeszcze nigdy u nas nie gościli. Z Ojcem Janem przybył zaprzyjaźniony już także z nami ksiądz.

Każda wigilia jest dla nas wielkim przeżyciem. Już wiele tygodni wcześniej myślimy o tym, co zrobić, aby wigilijny wieczór pozostał w pamięci naszych gości jako radosne spotkanie. Nie jesteśmy w stanie zastąpić wszystkiego, czego los ludziom odmówił. Poprzez radość przeżywania Bożego Narodzenia, często widać tlumiony smutek u wielu ludzi. Są oni tym bardziej nam drodzy. Dla nich to robimy i robić będziemy, jeśli … Czytaj więcej

W Toronto uroczyste obchody 90. Rocznicy odzyskania przez Polskę

niepodległości dnia 11 listopada 1918, odbyły się w niedzielę 9 listopada 2008. Uroczystości zorganizował Kongres Polonii Kanadyjskiej Okręg Toronto.

Msza św. w intencji Polski sprawowana była o godz. 11.00 w kościele św. Stanisława Kostki przez
o. Jana Wądołowskiego. Poczty sztandarowe wprowadzone zostały do kościoła. Weterani pochylili sztandary i stanęli wzdłuż murów. Na balkonach stały rzędem harcerki po jednej stronie, a po drugiej harcerze. Kościół w tym dniu wyglądał wyjątkowo uroczyście. Postawione były duże bukiety biało czerwonych kwiatów. U podnóża

ołtarza stały zapalone znicze. Z boku stał krzyż z wygiętych cienkich pni białej brzozy. Na górze widnial biały plakat z czerwonymi napisami o rocznicy, dwiema  skrzyżowanymi flagami i białym orłem.

Liturgię słowa i modlitwy wiernych czytali: Martyna Gadomska ze szczepu “Wieliczka” z Mississauga, Patryk Zochowski ze szczepu
“Bałtyk” z Toronto i Marek Kochański ze szczepu “Warszawa” ze Scarborough.

Chór przygotował piękny program muzyczny, w tym: XIX wieczną “Ave Maria” Gaetano Donizetti’ego w wykonaniu Teresy Klimuszko i Jana Kornela, chóralne wykonanie hymnu Juliusza Słowackiego “Bogarodzico, Dziewico.To ojców naszych śpiew.

Wolności błyska zorza! Wolności bije dzwon! . Wolnego ludu krew Zanieś przed Boga tron”, a na zakończenie “Boże coś Polskę”. Przez piękny śpiew chóru … Czytaj więcej

Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to dni zadumy. Wspominamy naszych bliskich, ktorzy odeszli od nas nazawsze. Tak niedawno nieraz z nami byli, a dziś juz ich nie ma wśród nas. Odwiedzamy groby, zapalamy znicze i świeczki na cmentarzach. Modlimy się.

W tych dniach pamiętamy także o polskich żołnierzach,
którzy walczyli i gineli za wolność i ojczyzne na polu chwały, niosac w umysłach hasło: “Bóg, Honor, Ojczyzna”. Walczyli wś
rod glazów nie do przebycia, gdzie do odłamków kul armatnich dołączały się odłamki gór skalistych. Wycieńczeni po przebytych łagrach, szli uparcie do zwycięstwa. Oni zgineli, ale ich zwycięstwo pozostało. Żołnierze pokazali, że wiara jest wielką siłą. Gdyby nie było wiary w zwycięstwo, nie byłoby zwycięstwa Polaków na wszystkich frontach świata.

W tych dniach pamiętamy o tych, którzy przeżyli wojny i doczekali póznej starości. Sterani wojnami weterani przez dziesięciolecia stali na baczność pod polskimi sztandarami, nieś
li je z dumą w pochodach i z honorem wnosili pod mury kościołów. Stoja teraz u Boga na spocznij w wiecznym odpoczywaniu.

W tych dniach pamiętamy także o tych, których grobów nie znaleziono, bestialsko pomordowanych w ludobójczej każni obozow sowieckich. Stajemy pod pomnikiem Katyńskim i oddajemy hołd ojcom, braciom, mężom, stryjom, dziadkom, krewnym i przyjaciołom.… Czytaj więcej

Dostojni Jubilaci – wiekowi. Szanowni Goście – honorowi. Drodzy Czytelnicy “Głosu Polskiego”.

Jedni przekazuja słowa pisane, drudzy czytane. Wiele życzeń było już powiedzianych i wiele było zaśpiewanych. Najpiękniejsze życzenia popłynęły głosowymi strunami. Dla mnie pozostały życzenia polskimi czcionkami.

Kiedy pierwszy raz wysłałam do pana Wiesława Magiery relacje z uroczystości organizowanych przez Kongres Polonii Kanadyjskiej Okręg Toronto, zagroził, że takich relacji więcej nie wydrukuje. Polska czcionka musi być.

Obiecałam i dalej niepolską czcionką pisałam. Pan Wiesław Magiera groźb nie dotrzymywał. Co było krotkie, wydrukowywał. Co było długie – streszczał. Najlepszych nie zamieszczał. Przecinki i ogonki wstawiał, teksty poprawiał. Poprawki sprawdzałam i lekcje z nich na przyszłość pobierałam. I nadal po swojemu niepolską czcionką pisałam.

Po wystawie “Kraków the Magic City” postanowiłam pana Wiesława Magierę wynagrodzić za przywiezienie Krakowa do nas, skoro my tam nie możemy być. Gratulacje po wystawie polską czcionką wysłałam. To było łatwe, a ja tak długo zwlekałam. Trzeba było zadać Google polskie pytanie, napisane niepolską czcionką: “Jak zainstalowac polska czcionke”.

Nasz 95-letni kolega, uczestnik Bitwy o Monte Cassino, na smutną wieść o tym, że drugi kolega, również uczestnik Bitwy o Monte Cassino, zginął w wypadku samochodowym w wieku lat 85, powiedział głosem pełnym nostalgii: “Przynajmniej nie musiał doczekać … Czytaj więcej