Dzien 13 kwietnia jest obchodzony i upamiętniany jako Dzien Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Od kilkudziesięciu lat Okręg Toronto KPK organizauje uroczystości przypominające to ludobojstwo Polakow, oddając hołd zamordowanym w Katyniu, a od 2010 r. również ofiarom tragedii smoleńskiej. Te dwa wydarzenia są ze sobą tragicznie związane – „Bez Zbrodni Katyńskiej nie byłoby Tragedii Smolenskiej”.

Tegoroczne uroczystości odbyły się właśnie 13 kwietnia, w przypadającą w tym dniu Niedzielę Palmową. Rozpoczęto je uroczystą Mszą Św. w kościele św. Kazimierza, poświęconą modlitwie w intencji Ofiar tych tragicznych wydarzeń. Mszy św. przewodniczył proboszcz o. Janusz Błażejak OMI. W Mszy Św., wraz ze zgromadzonymi wiernymi, uczestniczyły organizacje kongresowe ze sztandarami i harcerze. Ołtarz zdobiły motywy sakralne obok napisów o zbrodni katyńskiej. Frontowe ławki zajęli zaproszeni goście z Konsulem Generalnym RP w Toronto p. Markiem Ciesielczukiem, członkowie Zarządu KPK OT oraz młodzież i dzieci z barwnymi palmami.

Po Mszy Św. o godz. 13:00 u stóp Pomnika Katyńskiego odbyły się oficjalne uroczystości prowadzone przez Prezesa KPK OT Jana Cytowskiego. Przed rozpoczęciem uroczystości Prezes KPK OT w towarzystwie Konsula Generalnego RP w Toronto złożył kwiaty przed Obeliskiem Smoleńskim. Kilka osób złożyło zapalone znicze.

Po powitaniu zgromadzonych i krótkim wprowadzeniu, uwzględniając żałobny charakter uroczystości, prowadzący poprosił o modlitwę. Siostra Bogusława … Czytaj więcej

 15. rocznica Katastrofy Smoleńskiej  

Kongres Polonii Kanadyjskiej – Okręg Toronto uroczystości: 13 kwietnia (niedziela) godz. 11:00 Msza Św. kościół Św. Kazimierza, godz.13:00 Pomnik Katyński- uroczystości rocznicowe. 

 Foto obrazu Matki Boskiej Kozielskiej- kościół św. Karola Boromeusza w Warszawie na Powązkach. (JC)    

Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej ma dla nas Polaków, szczególne znaczenie.  Odbywające się w Polsce i poza granicami uroczystości są wyrazem pamięci i hołdu, który  składamy blisko 22 tysiącom Polaków wziętych do niewoli sowieckiej i bestialsko  zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze, Kijowie, Chersoniu i Mińsku. 

5 marca 1940 roku na najwyższym szczeblu sowieckich władz zapadła decyzja o wymordowaniu  polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz Polaków  przetrzymywanych w więzieniach NKWD na obszarze wschodnich województw  Rzeczypospolitej. 

13 kwietnia 1943 r. o godz.15.15 czasu środkowoeuropejskiego berlińska rozgłośnia radiowa  przekazała sensacyjną (dobrze przez niemieckiego okupanta wyreżyserowaną), wiadomość o  odnalezieniu tajnych masowych grobów polskich oficerów w okolicach Smoleńska. Niemcy o  tych grobach doskonale wiedzieli od momentu zbrodni. W momencie tej haniebnej ludobójczej  akcji, Sowieci (ZSRR) i III Rzesza byli aliantami i trwało to do 22 czerwca 1941 r. To pokłosie  układu Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 r. i współpracy niemiecko-radzieckiej od czasu  układów z Rapallo w 1922 r.… Czytaj więcej

KPK OT z wizytą u Sióstr Felicjanek, 
w 85 rocznicę deportacji Polaków na Sybir

W następstwie agresji sowieckiej na Polskę 17 września 1939, w czterech kolejnych deportacjach wywieziono w głąb Rosji setki tysięcy obywateli polskich. Pierwsza deportacja przeprowadzona przez NKWD rozpoczęła się 10 lutego 1940 r. Do kolejnych doszło 13 kwietnia i 29 czerwca 1940 r. oraz 20 czerwca 1941 r. Całkowita liczba wywiezionych Polaków nie jest znana. Wielu zmarło w drodze, tysiące nie wróciło do kraju. Duża liczba tych, którzy przetrwali, po latach tułaczki znalazło się m.in. w Kanadzie.

Wśród ocalałych Sybiraczek żyjących obecnie Kanadzie, znalazły się dwie wówczas młode dziewczęta, 11-letnia Stanisława Kunicka i 9-letnia Stefania Bojarczuk. Po latach wygnania, kolejne różniące się drogi tych nie znających się wtedy zesłanek, zbiegły się i połączyły w Kanadzie. Przybyły do Kanady poprzez kraje Dalekiego i Bliskiego Wschodu w odmiennych okolicznościach i losy ich życia były odmienne. 

Stanisława Kunicka urodziła się w 1929 r. w okolicach Tarnopola. Została wywieziona na Syberię drugim transportem razem z trojgiem rodzeństwa. Wojna na zawsze rozłączyła ją z pozostałym rodzeństwem i rodziną. W 1951 r. wstąpiła do zakonu w … Czytaj więcej

20 lat temu, 2 kwietnia o godz. 21:37 odszedł wielki Polak, papież, św. Jan Paweł II. Dla wielu z  nas, Jego pontyfikat, Jego postać i nauczanie są najważniejszymi doświadczeniami życia.  

Nie tylko dlatego, że był naszym rodakiem, ale dlatego, że był wyjątkowy. Jest to oczywiste nie  tylko dla nas Polaków, ale dla całego świata. Dla Polonii i Polakow za granicą, był inspiracją  troski o polską tożsamość, dbania o losy naszej Ojczyzny i ochronę Jej dobrego imienia. Uczył nas czym jest Ojczyzna i jakie są implikacje przynależności do wielkiej Polskiej Rodziny. 

„Bo wobec ojczyzny zaciąga się dług, tak samo jak zaciąga się dług wobec  rodziny, wobec rodziców.” (Papież JP II, przemówienie do Polakow w Kolumbii, Bogota  1.07.1986) 

Niewielu ludzi w dziejach świata swym życiem i pracą przyczyniło się do tak wielkich zmian.  Kiedy padały słowa: „Nie lękajcie się. Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi” – (inauguracja pontyfikatu 22.10.1978), znaczna część mieszkańców świata żyła w okowach  systemów totalitarnych, i nie było im dane nawet wysłuchanie tego inspirującego orędzia.  Wydawało się, że pojałtański porządek świata będzie trwał jeszcze długo. Tak myślało również  wielu z nas, Polaków w kraju i poza Polską. Nie musieliśmy czekać długo. Pierwsza wizyta w  Polsce –2 … Czytaj więcej