O godzinie 11:00 odprawiona została Msza św. w intencji Ojczyzny w kościele św. Stanisława Kostki przy ulicy Denison. Komendę do wniesienia sztandarów dał Krzysztof Lubicz-Szydłowski, wiceprzewodniczący Komitetu Centralnego Organizacji Weterańskich. Sztandary wprowadził przewodniczący Komitetu Adam Kreutzer.

Prezes KPK OT  Jan Cytowski przywitał zgromadzonych i przedstawił intencję Mszy św. Powiedział – modlimy się za tych, którzy oddali życie za wolną Polskę, za tych, którzy zginęli pod Smoleńskiem oraz za rządzących, by pamiętali, że oprócz sprawiedliwości jest również miłosierdzie.

Proboszcz parafii, O. Jan Wądołowski OMI przypomniał, że w tym kościele zawsze pielęgnowano troskę o wolną ojczyznę i kosciół był wyrazicielem patriotyzmu.

Mszę św. odprawił i homilię wygłosił misjonarz z Polski o. Marek Skiba OMI. Na tle historycznego opisu dziejów Polski, związanych z uchwaleniem konstytucji 3 Maja, poprzez poetyckie utwory o biało-czerwonej fladze, porównania i własne skojarzenia o białym orle na czerwonym tle, ojciec misjonarz skierował uwagę na temat prawdy i kłamstwa. Znacznie gorsze od kłamstwa ze strachu lub tchórzostwa, jest zakłamanie historii. Polska nigdy nie zginęła, bowiem umiłowała prawdę. Mówił – patrząc na

Miał to być hołd złożony 22 tysiącom pomordowanych w lesie katyńskim wiosną 70 lat temu w skrytobójczej zbrodni dokonanej przez sowieckie NKWD na polskich więźniach wojennych, oficerach Wojska Polskiego, funkcjonariuszach Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, polskiej elicie intelektualnej, zmobilizowanej w armii na czas wojny. Zostali zabici strzałem w tył głowy i zakopani w masowych dołach w miejscach zagłady na terenie Związku Sowieckiego. Las katyński pod Smoleńskiem został najwcześniej odkryty, a wiele jest miejsc dotąd nie odkrytych. Katyń stał się symbolem miejsca kaźni, odnoszącym się do wszystkich ofiar we wszystkich miejscach tej ludobójczej masakry.

Niedziela 11 kwietnia 2010 stała się dniem hołdu także dla tych, którzy pragnęli sami ofiarom mordu hołd złożyć. Zginęli poprzedniego dnia w tragicznej katastrofie samolotu Tupolew 154M, wiozącego ich do Katynia w 70 rocznicę tej nieludzkiej zbrodni. Na pokładzie był Prezydent Rzeczypospolitej, Lech Kaczyński, wraz Małżonką Marią i około 95 najważniejszych osób w państwie. Do katastrofy doszło na lotnisku wojskowym w Smoleńsku o godzinie o 8.56 czasu polskiego.

W Toronto od wielu lat, szczególnie w kwietniu, przypominamy o Zbrodni Katyńskiej. Pod auspicjami Okręgu Toronto KPK corocznie organizowane są uroczystości upamiętniające tę tak ważną dla Polaków rocznicę. Tegoroczne uroczystości rozpoczęto Mszą Św. odprawioną o godzinie 11:30 w Domu

W sobotę, 21 listopada 2009, w Domu Kopernika odbył się jubileuszowy koncert znanej polonijnej piosenkarki Teresy Klimuszko, która z pełnym oddaniem od 30 lat śpiewa dla seniorów.

Wśród wielu oficjalnych gości znaleźli się między innymi przedstawiciele Okręgu Toronto Kongresu Polonii Kanadyjskiej: prezes Jan Cytowski i p. Albina Polatyńska, a z Domu Kopernika: pp. Tracy Kamino, Rachel Smith, Danuta Gutkowska, Aniela Gańczak i inni. Nie zabrakło byłego posła, p.Jesse Flisa z małżonką, którego wiąże długoletnia przyjaźń z Teresą. Byli także były prezes SPK, Mieczysław Szczeciński z małżonką, którzy obchodzili 70. rocznicę ślubu, oraz pani Stefania Gertler, żona b.prezesa KPK. Na koncert przybyło licznie reprezentowane Koło Pań “Nadzieja”, którego p.Teresa jest członkinią.

Śpiew, muzyka, piękne melodie i kwiaty wypełniły salę na parterze. Po przywitaniach i wprowadzających wystąpieniach, przedstawiony został artystyczny życiorys p.Teresy Klimuszko. Następnie rozpoczął się barwny, specjalnie na tę okazję przygotowany program artystyczny. Pani Teresie akompaniowało muzyczne trio: Jan Kornel, pianino, Teresa Mazurek, akordeon, i Mariola Frąckowiak, skrzypce. Koncert prowadził p. Wacław Bielawa. Wykonawcy od wielu lat związani są ze sobą w muzycznej pasji. Program podzielony był na kilka odmiennych tematycznie części. W każdej części Teresa występowała w innych kreacjach i starannie dobranych akcesoriach. Jej towarzysz nie pozostawał w tyle. Po