Stowarzyszenie Inżynierów Polskich w Kanadzie jest jedną z najstarszych i prestiżowych organizacji w Kongresie Polonii Kanadyjskiej. Członkowie SIP OT, którzy przez wiele minionych lat pelnili funkcje w SIP, zarówno w Oddziale Toronto jak i w Zarządzie Głównym oraz w Komisji Rewizyjnej pełnia obecnie funkcje w zarządzie KPK OT.
Historia Stowarzyszenia Inżynierów Polskich sięga pierwszych lat II-giej Wojny Światowej, kiedy po zakończeniu kampanii wrześniowej wielu polskich inżynierów znalazło się poza granicami kraju. Kanada rozbudowywała swój przemysł obronny i szczególnie mocno odczuwała brak wyszkolonej kadry technicznej. Zebranie w Ottawie, z dnia 15 czerwca 1941 z udziałem 29 członków przybyłych z Wielkiej Brytanii, zapisane jest w kronice Stowarzyszenia jako I Walny Zjazd wyznaczający utworzenie samodzielnego Stowarzyszenia Techników Polskich STP w Kanadzie z niezależnym Zarządem i Komisją Rewizyjną. Na XLII Walnym Zjeździe w Ottawie, w październiku 1996 r. zmieniono dotychczasową polską nazwę STP na SIP, Stowarzyszenie Inżynierów Polskich w Kanadzie, co odpowiada oficjalnej angielskiej i francuskiej nazwie. Polscy inżynierowie, mimo wielu trudności, dzięki znakomitym kwalifikacjom zawodowym, oddali duże zasługi dla przemysłu kanadyjskiego, co podniosło opinie władz kanadyjskich o Polakach. O historii Stowarzyszenia na przestrzeni niemal 69 lat, przeczytać można na stronie internetowej www.polisheng.ca.
Aktualnie SIPwK posiada 8 oddziałów i skupia kilkuset członków. O celach Stowarzyszenia mówi statut, ale najlepiej można je określić w słowach nieformalnych: myslą przewodnią jest tradycja, przedmiotem działania sa sprawy nowe. Wielu czlonków pamietało inżynierów, założycieli tej pięknej organizacji, kiedy najszlachetniejsze cele osiągane byly w zgodzie i jedności. Dziś, podobnie jak w minionych latach, SIP stoi przed koniecznością wypracowania takiej działalności, która spełniałaby oczekiwania członków i odpowiadała sytuacji, w której się obecnie znajdują.
SIP wydaje magazyn “The New Link”. Dla tych, którzy go nie otrzymują w bogatej szacie graficznej, jest on na stronie internetowej SIP. Siedzibą zarówno Zarządu Głównego jak i Oddziału Toronto jest dom SPK przy 206 Beverley St, gdzie odbywają się spotkania, odczyty i imprezy. Zainteresowani przynależnością do Stowarzyszenia mogą otrzymać tam informacje i wypełnić deklaracje członkowskie. O warunkach przynależności można przeczytać także na stronie internetowej. Oddział Toronto pełni dyżury w każdy czwartek wieczorem.
Szczególne znaczenie ma współpraca z firmami kanadyjskimi. W ostatnich kilku latach prowadzone były konferencje z udziałem znanych firm. Wspomnieć można “Investigating Safety Culture In The Chemical And Petroleum Industries in Ontario” i bardzo interesującą “Mini Konferencje O Energiach Odnawialnych”. Prowadzone są też odczyty na inne tematy, np. odczyt o prawie spadkowym w Kanadzie i w Polsce. Wspólnie zorganizowany ostatnio z Polskim Instytutem Naukowym w Kanadzie PINK, wykład “Astronomem być”, który wygłosił prof. Sławomir Ruciński, przyciągnął szerokie grono słuchaczy, a liczba zadawanych pytań świadczyła o dużym zainteresowaniu. W rocznicę stanu wojennego w Polsce, w grudniu wyświetlony byl film pt. “Więźniarki”, na który zaproszona została jedna z bohaterek pani Jolanta Hoppe, zamieszkała w London On. W czasie filmu trwającego 93 minuty nie zaszeleścił papierek, nie przesunęło się krzesło, a po wyświetleniu nastapiła długa dyskusja z bohaterką filmu. Ciekawym wydarzeniem był pokaz pisarza, poety i podróżnika Krzysztofa Kasprzyka p.t. “Oblicza Labradoru”.
Bywały znakomite bale, które niegdyś olśniewały Polonijny świat. Konferencje, odczyty i spotkania towarzyskie, takie jak piknik z pieczeniem prosiaka, “Wine and Cheese Party” ogłaszane są w biuletynach i w polskich mediach i są otwarte dla wszystkich.
Spotkanie z opłatkiem miało miejsce dnia 25 stycznia o godzinie 14:00. Cały zarząd włączył się do przygotowań, a prowadzili koledzy: Hieronim Teresiński, Andrzej Wojtala, Jacek Zlahoda i inni. Duszą zdalnie uczestniczyli, poprzez wymianę korespondencji w okresie przygotowań, koledzy: Jan Jekiełek, Jan Cylke, Henryk Raston, Emil Broś i Tadeusz Nowak, którzy nie mogli być na opłatku.
Spotkanie trwało ponad 3.5 godziny. Na początku była modlitwa z o. Janem Wądołowskim OMI proboszczem parafii Św. Stanisława Kostki i łamanie sie opłatkiem. Ojciec Jan już od kilku lat przychodzi na Opłatek SIP OT i mamy nadzieję, że dobrze się z nami czuje, tak jak my z nim.
Spotkania opłatkowe SIP OT wygladają mniej oficjalnie niż w wielu organizacjach. Nie ma formalnych przemówień, ani oficjalnych gości honorowych. Wszyscy uczestnicy natychmiast znajdują tu swoich kolegów i zajmują z nimi stoły. Na wspólnym stole znalazło się dużo dobrych dań przyniesionych przez uczestników. Półmisek z różowym łososiem w plasterkach zniknął szybko. Podobnie w mig poszło moc pierogów. Były sałatki, owoce i słodkie wyroby, oraz kawa i wino.
Od kilku lat, gościem na spotkaniu opłatkowym SIP jest ulubiona i podziwiana przez wszystkich członków, Małgorzata Maye, która spędziła z nami całe piękne popołudnie, uświetniając je swoją obecnością. Małgosia wytworzyła niepowtarzalny klimat opowieści zimowej. Siedziała i gawędziła o każdej kolędzie, którą śpiewala wspólnie ze wszystkimi. Kiedy mrozem na sali lekko powiało, kontynuowała śpiew i gawędę futrem okryta. To było bardzo nastrojowe, a Małgosia już teraz planowała, jak to zrobi na drugi rok.
Spotkania opłatkowe, to czas magiczny w organizacjach. Czasem w codziennym działaniu nie umiemy w pokojowy sposob rozstrzygnąć problemów. W czasie Świąt Bożego Narodzenia znikają gniewy i urazy i zgoda zwycięża. Oby zgoda, która zapanowała przy dzieleniu się opłatkiem przetrwała przez cały rok 2009 we wszystkich organizacjach. Mottem niech będzie napis umieszczony na “Domu Gotyckim” w Puławach: “Oby odtąd zwycięstwa nasze zatrzeć mogły pamięć klęsk doznanych.”
Krystyna Sroczyńska (KPK OT – Komisja Informacji)
Fot.: Chris Angus, Kazimierz Babiarz, Janusz Bujnowski, Andrzej Wojtala.
