Chlebem i solą przywitano w progach domu SPK Koło 20 Panią Marię Kaczyńską i panią Dyrektor ds. Protokołu w kancelarii Prezydenta RP Izabelę Tomaszewską. W zielonym szpalerze powitalnym, u szczytu schodów, czekały członkinie Koła Pań “Nadzieja”. Długo wyczekiwana Pierwsza Dama RP, w towarzystwie pani prezes Haliny Drożdżal i wielu dostojnych gości, weszła na górę. Pani Maria Kaczyńska witała się z członkiniami Koła, ręce zewsząd się wyciągały, kamery błyskały.
Tak było póżniej, ale zanim to nastapiło, było wyczekiwanie. Wicekonsul Andrzej Krężel wyraził radość, że pomimo napiętego 4-dniowego programu i zmęczenia, pani Maria Kaczyńska przyjęła zaproszenie, aby w ostatnich godzinach przed wylotem do Polski wziąć udział w tym ważnym bankiecie. Prezes Halina Drożdżal przywitała gości. Bankiet został zorganizowany w celu zebrania funduszy dla “Hospital for Sick Children”. Wszystkie dzieci są nasze bez wzgledu na to, pod jakim skrawkiem nieba żyją. Jest to piękne, gdy człowiek z miłości i współczującej życzliwości czyni dobro, 
nie z przymusu, ani nakazu, lecz z własnej chęci i woli. Przyjęcie zaproszenia świadczy o tym, że żyją w pamięci słowa Papieża Jana Pawła II – “Ratujmy dzieci, aby uratować nadzieje ludzkości”. O. Jan Wądołowski OMI odmówił modlitwę i rozpoczęto kolację.
Nadeszła oczekiwana chwila. Pierwsza Dama zajęła miejsce przy honorowym stole. Wzniesione zostały trzy toasty: za Jej Wysokość Królową Elżbietę II, za Pana Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego i za Pierwszą Damę RP. Odegrane zostały hymny kanadyjski i polski. Zostali przywitani goście 
honorowi: Konsul Generalny RP Marek Ciesielczuk z Małżonką, Prezes KPK Władysław Lizoń z Małżonką, prezes KPK OT Jan Cytowski z Małżonką, o. Jan Wądołowski OMI, wicekonsul RP Andrzej Krężel, wiceprezes SPK Koło 20 Adam Kreutzer, prezes Koła Byłych Żołnierzy AK Krzysztof Szydłowski z Małżonką, przedstawiciel Hospital for Sick Children Ian Kerr, były poseł Jesse Flis z Małżonką, dyrektor Credit Union Kazimierz Babiarz z Małżonką, prezes Federacji Polek w Kanadzie Iwona Bogorya, ze Stowarzyszenia im. Gen. W. Sikorskiego Mieczysław Lutczyk z Małżonką.
Bankiet prowadził major wojsk kanadyjskich Ted Opitz i Joanna Drożdżal. Na powitanie odczytany został wiersz z dedykacją dla Pierwszej Damy RP napisany przez Wandę Bogusz. Pani Maria Kaczyńska przywitała wszystkich serdecznie i złożyła wyrazy szacunku i podziękowania dla Koła Pań “Nadzieja” za wspaniałą pracę i pomoc dla potrzebujących dzieci.
Działalność charytytywna Koła Pań “Nadzieja” sięga początków ich istnienia. Mają pod swoją stałą opieką niepełnosprawne i chore dzieci oraz instytucje w Polsce. Idea bankietu “Przynieść Nadzieję” powstała, aby Polonia Kanadyjska była zauważalna przez społeczeństwo kanadyjskie. To wielkie wydarzenie, do którego Panie przygotowywały się przez kilka miesięcy, uświetnione wizytą 
Pierwszej Damy, przyniosło w darze chorym dzieciom kwotę $6 tys. Nastąpił punkt kulminacyjny wieczoru, przekazanie czeku. Czek z donacją $6 tys. na Fundację “Herbie Fund” przyjął przedstawiciel “Hospital for Sick Chidren” Ian Kerr. W swoim przemówieniu złożył najgłębsze wyrazy szacunku dla Pani Marii Kaczyńskiej i wielkie podziękowanie dla Koła Pań “Nadzieja” za tak szczodrą donację dla szpitala, w którym wykonuje się skomplikowane operacje, ratujące życie 
dzieciom z całego świata, między innymi z Polski.
Ted Opitz, Senior Regional Advisor GTA, Office of the Minister of Citizenship, Immigration and Multiculturalism przeczytał list, który przysłał Hon. Jason Kenney PC MP. W liście tym Minister, przekazuje serdeczne pozdrowienia uczestnikom bankietu i słowa powitania dla Pierwszej Damy od premiera Stevena Harpera. Minister uwypuklił znaczenie pomocy danej dzieciom. Pomoc ta świadczy o hojności serca. Dzisiejsza uroczystość na cel charytatywny jest dowodem na 
to, że organizacje takie Kolo Pań “Nadzieja” aktywnie uczestniczą w formowaniu silnej Kanady. Dzisiaj jest również okazja zobaczyć polskie tradycje, co nadaje bankietowi jeszcze wiekszą wartość.
10-letnia Julka Dembowski zachwyciła śpiewem
i deklamacją
Pięknie udekorowana sala, białe gożdziki na stołach, świeże kwiaty na scenie zamienionej w ogród i polscy artyści w tym ogrodzie zasługują na duże uznanie. Teresa Klimuszko znowu pokazała, że godnie nosi miano “Torontońskiego Słowika”. Śpiewa z uczuciem i świetną dykcją. Dekoracja sceny to także 
jej zasługa. Wystapił Wacław Bielawa, akompaniował Jan Kornel. 10-letnia Julka Dembowski zachwyciła śpiewem i deklamacją.
Bankiet był wielkim sukcesem. Panie przewidywały zebrać kwotę 5 tys. dolarow. Zebrały 6 tys. Sukcesem tym dzielą się ze wszystkimi uczestnikami i sponsorami, którym wręczyły dyplomy z podziękowaniami. Wśród sponsorów byli: Bodome Flooring Inc. Canada – Krzysztof Tomczak i Zbigniew Koprowski, “Nowy Kurier” – Jolanta Cabaj, Związek Narodowy Polski ZG – prezes Bogusław Adamczak, Związek Narodowy Polski Gm1 – Henryk Kacprzak, Zwiazek Narodowy Polski Gm7 – prezes Jan i Elzbieta Czuba, Euro-Can Quality Wine – Katarzyna Ziemianin, European Fine Food – Barbara Sowa-Szczepanik, Stanisław i Lucyna Ryt, Zbigniew Krupa.
Pani Prezydentowa dostała od Koła Pań kółeczko indiańskie “dreamer” do odpędzania złych snów i ładny naszyjnik, a dla malusińskich ślicznego pieska kremowego, zrobionego na zamówienie i szmacianą laleczkę, znaną z programów telewizyjnych na całym świecie. Pani prezes Halina Drożdżal dostała piękny długopis z wygrawerowanym podpisem “Maria Kaczyńska”, a kombatanci polskie godło orła. Pani Maria Kaczyńska glęboko wzruszyła się pieśnią “Polskie Kwiaty”, którą zaśpiewały wszystkie członkinie Koła wraz z Teresą Klimuszko, kiedy opuszczała bankiet.
Bankiet długo jeszcze trwał. Artyści nadal występowali. Pani Regina Sadowska przyniosła bukiet kwiatów dla Teresy Klimuszko. Pan Mieczysław Lutczyk śpiewał dla Teresy i pani Haliny. Pani Halina Drożdżal wymieniała nazwiska osób, którym wyrażała wdzięczność za pomoc w minionych latach. Pan Jan Cytowski powiedział “Lepszym szczęście sprzyja”. Pani Prezydentowa przyjechała do Kanady w tym samym czasie, kiedy Panie z potrzeby serca ten wspaniały bankiet zorganizowały. Od czterech lat Panie wypełniają radością Dom Kombatantów i na odwrót, Panie mają tu przystań.
Pani Halina Drożdżal podjęła się zadania na wielką skalę. Często się zdarza, że zadania okazują się trudniejsze niż zdawały się być. Często stoimy sami bez możliwości odwrotu. Prezes Koła Pań “Nadzieja”, nie jest sama. Ma przy sobie prawie sto Pań w zielonych chustach. Stoją na uroczystościach pod pomnikiem i pod polską flagą, powiewającą na kanadyjskim maszcie. Są jej oddane, podobnie jak ona jest im oddana.
Krystyna Sroczyńska (KPK OT – Komisja Informacji)
Fotografie: Jan Cytowski, Eugenia Lutczyk. Ela Opas, Barbara Wierzbicka.